Puk puk, stuk stuk.

Dylanna

* Ewa

* 17

*

Wieczór był zjawiskowy. Ciepłe światło z przydrożnych latarni dawało poczucie bezpieczeństwa, a delikatnie mżący deszcz ochładzał gorący letni wieczór. Jillian przymknęła oczy. Lekko przymrużona poświata dochodząca znad oceanu, pięknie współgrała z burzą jej kasztanowych włosów. Deszcz siąpił jakby leniwie. Po kilku chwilach nabrał pewności siebie, niczym niedoświadczony kochanek, który zaczyna od delikatnych pieszczot, nieśmiałych pocałunków, by w jednym momencie wylać z siebie całą namiętność. Dziewczyna otworzyła oczy, kiedy poczuła jak mokre ubranie przylepia jej się do ciała. Zrobiło się chłodno, kilka razy nawet zagrzmiało. Wyjęła telefon i spostrzegła, że znajduje się daleko od domu. O dwadzieścia kilometrów za daleko. Rzucając ostatnie spojrzenie statkowi znikającemu z horyzontu, okręciła włosy wokół ręki. Poczuła zimny dreszcz, gdy woda spływająca z kucyka dostała się za dekolt bluzki. Zarzuciła torbę na ramię i pobiegła w stronę przystanku. W ostatniej chwili wskoczyła do autobusu, który ruszył w najbardziej przeciwną z możliwych stron. Przysiadła przy szybie i tępo wpatrywała się w mijany krajobraz. Gdy autobus skręcił i jej oczom ukazały się rozległe truskawkowe pola, przymknęła oczy. Czuła, że ktoś ją obserwuje, jednak w autobusie nie znajdował się nikt, poza dwoma nastolatkami, referującymi strój niejakiej Katie, kobietą w zielonym płaszczu i kierowcą. Po chwili autobus zatrzymał się. Jill zobaczyła wysiadającego młodzieńca, który pojawił się znikąd. Gdy tylko mrugnęła, równie szybko zniknął. Zaniepokoiła się. Po kilku minutach rozmyślania, zrzuciła wizję na karb zmęczenia i zbyt wybujałej wyobraźni. Przymknęła oczy. Wszak do domu zostało jej jakieś pięć kwadransów, które mogła spędzić w najlepszy możliwy sposób: przespać, a raczej, mówiąc językiem Jill, wybrać się w odwiedziny do tego lepszego świata.

*laine@onet.eu

*Jillian Hart, 17 lat, pustkę w swoim życiu próbuje zastąpić wyimaginowanym światem snów. Marzycielka, odludek, notorycznie w kimś zakochana, cały czas zdana na siebie. Więcej w ww tekście.
A może być Norah Jones? :>

Mysza

mi się podoba ^^ zaa ;]
i myślę, że z Norah Jones nie powinno być kłopotu ;]

Midnight

ja też za ^^

Holly

i ja także ;D

Cee.

Cyź.

i za ; D

Wampirka

ja tyż xD

Nona

no i ja, czyli - witamy w serii (;

Dylanna

Boże święty, a tak się bałam Laughing

Cieszę się niezmiernie! Smile

Dziękujęęę :>

Holly

nie ma się czego bać Very Happy

my nie gryziemy. czasem połykamy w całości, ale to się zdarza bardzo rzadko.

Dylanna

Dziękuję, zapamiętam na przyszłość Laughing

Mysza

ale nie martw się. połykanie w całości nie boli xD

Dylanna

Boże, dlaczego mam takie brzydkie skojarzenia! Laughing

Może zamknijmy, nie lubię być odpowiedzialna za offtop Laughing

Holly

ale my lubimy offtop xD
jak coś to można zrzucić wszystko na mnie. jak być przyczyną zła całego świata to na całego xD

Dylanna

Każdy lubi offtop, gorzej z odpowiedzialnością właśnie Very Happy